annemlerden çıktım, gece yarısını biraz geçmişti saat. birkaç sokak ötedeki, kuzenimle beraber yaşadığımız eve doğru yürürken, fırında çalışan abiyi gördüm. vay zozanıma! diye seslendi bana doğru yürürken. abim nassın? diye cevapladım onu. birbirimize yaklaştıkça, soğuktan iki dakikada yamulmuş olan ben, abinin tişörtle olduğunu fark ettim. (fırından çıkmış laz bakkal’a doğru yürüyor olmalıydı.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder